Floor draagt al een behoorlijk rugzakje met zich mee in haar leventje. zo heeft ons meisje al haar nodige trauma's mee gemaakt in het ziekenhuis en ook al een aantal koorts delieriums meegemaakt waardoor ze in een soort van waantrance zat en waanbeelden zag die de nodige indrukken op haar gemaakt hebben.
Hiervoor heeft Floor al een aantal EMDR behandelingen gehad en we willen uiteindelijk iets wat meer passend is voor het langere termijn voor Floor. We vragen inmiddels al een langere tijd aan de kinderartsen, de gemeente, de huisarts, de wijk en waar we dan ook maar komen aan iedereen waar we dit moeten regelen voor onze Floor. Onze Floor is inmiddels al 2,5 jaar. en er is dus nog steeds niet echt iets geregeld aan zorg. EMDR behandelingen worden er in gezet wanneer de nood hoog is maar verder dus niets.
Uiteindelijk toen de zorg helemaal spaak gelopen is en ons meisje 8 maanden lang niet heeft willen en kunnen slapen zowel 's middags als 's avonds niet en wij terwijl ik zwanger was van onze Maud bij haar op de grond hebben moeten liggen voor 8 maanden lang omdat het anders echt niet ging, toen pas is er hulp gekomen. Toen pas zijn we samen gaan bekijken naar hoe de situatie anders moest en hoe we de zorg rondom Floor anders in moesten gaan zetten.
We hebben besloten dat Floor niet meer geprikt mocht worden zonder prikprotocol. Het prikprotocol is opgesteld door een maatschappelijk zorgmedewerkster die tot dan toe nog niet eerder bij Floor geweest was. Niet eerder hadden wij gesproken met een met een maatschappelijk hulpverlener, of een psychologisch hulpverlener, of een kinderagoog of wat dan ook. ze lieten ons letterlijk aan ons lot over. Ik als moeder zijnde moest tijdens de onderzoeken onze Floor vasthouden, troosten, afleiden, klemmen, betuttelen, bagatelliseren en als het nodig was ook verbinden (wanneer ze het door niemand anders toeliet). Maar als moederrol kwam ik dan niet meer toe aan enkel het troosten toe. In de thuissituatie, wanneer ze dan weer in de trauma schoot mochten we haar dan niet meer troosten, aangezien we dan te dichtbij kwamen en we dan dus ook te dichtbij in de andere rollen kwamen dus ze ons dan op afstand wilde houden.
Later toen het prik protocol en EMDR er kwamen werd dit weer wat rustiger, en mochten we Floor weer gaan troosten. Maar we wilde Floor graag ook op andere manieren ondersteunen, we wilde graag in de situatie, controle geven op voorhand. Dus niet achteraf het trauma tackelen, maar haar van te voren kracht geven.
Uiteindelijk hebben we dus samen met de gemeente gekeken naar bij wie Floor terecht kon voor begeleiding voor oefening en begeleiding en ze mocht naar een speltherapeute terecht die samen met onze Floor iedere week aan het werk gaat om sterker en anders naar bepaalde dingen te kijken. Soms ook niets dan zijn het gewoon bepaalde zelfvertrouwenstechnieken die ze die week aangeleerd krijgt. en ook dat is heilzaam.
Wie Floor is weet Floor natuurlijk nog niet en dat hoeft op die leeftijd nog totaal niet, ook heeft ze nog niet helemaal ontdekt wat voor haar helpend is in situaties wanneer ze de controle totaal verliest. Wel kan ze in zo'n situaties wel al benoemen dat ze de controle dan verliest en dat ze dit bijvoorbeeld totaal niet prettig vind. Of dat we dan even moeten stoppen om haar even rust te moeten gunnen, soms realistisch in het proces, andere keren niet, omdat dit gewoon niet mogelijk is. Maar ze probeert wel heel duidelijk haar grenzen hierin aan te geven wat ik mega krachtig vind vanuit haar! Ik vind ze geweldig groeien, en ze is onwijs dapper en zo onwijs knap hoe ze iedere keer maar weer in zo'n onwijs machteloze situatie zit waarin zij zich maar staande moet houden. En zo onwijs fijn dat ze dit samen met Lisette op kan pakken telkens, ze legt haar vertrouwen volledig bij Lisette neer en spelende wijs ontdekt ze telkens een grens die oftewel wel oftewel niet prettig is voor haar dus helpend kan zijn voor haar!
Reactie plaatsen
Reacties