Het is weer tijd voor de jaarlijkse check up.
Omdat Floor nog steeds last heeft van koortsepisodes waar we niet goed van weten waar dit vandaan komt, en haar groei op haar eigen lijntje prima is. Maar niet buitensporig geweldig om het zo maar even te noemen. En omdat Floor in 2022 Leverfalen en verhoogde nierfuncties heeft gehad krijgt ze om de zo veel tijd een APK keuring. Gewoon om alles weer op een rijtje te zetten.
Wel hebben we gezegd, we plannen zo veel mogelijk alles op één dag want we gaan niet meer plagen dan nodig is. Dat gene wat gedaan moet worden doen we. De rest komt wel een andere keer. Floor krijgt een echo van de nieren, er wordt bloed geprikt bij de kinderafdeling en we wachten vervolgens rustig af totdat we weer naar huis mogen.
Het duurt allemaal wat langer dan gepland en het is inmiddels al ruim 12 uur geweest alvorens de kinderarts langs komt. Maar de kinderverpleegkundige kunnen ons op dat moment nog niets vertellen behalve dat we nog even moeten wachten op de kinderts want hij wil ons toch nog echt even zien.
De kinderarts komt uiteindelijk om 15:00 langs. Hij heeft geen goed nieuws geeft hij an direct aan. Ze zien op de echo vocht rond de nieren wat ze niet goed kunnen verklaren. Ook is te zien dat de linker nier aanzienlijk veel kleiner is dan haar rechter nier. Verder onderzoek moet worden ingezet om te bekijken wat er aan de hand is en te bekijken hoe we Floor kunnen helpen.We mogen dus niet naar huis.
Het slechte nieuws
Dan volgen er een hoop pijnlijke en vervelende onderzoeken voor onze Floor wat ze overigens weer als een pro doorstaat! En komt uiteindelijk na weken het slechtnieuwsgesprek.
Ons meisje heeft terugloop nieren, maar ook nog maar een nierfunctie van 11% aan de linkerkant (links is dus afgeschreven) rechts heeft ze voor nu een functie van om en nabij 85% en dit zal met de jaren teruglopen.
waiting for the other shoe to drop
Nu weten we als we met Floor naar het ziekenhuis gaan dat we al eigenlijk altijd wel iets kunnen verwachten. Dus calculeren we dit eigenlijk ook altijd wel in. Of haar huid is mega onrustig of haar leverwaarden zijn achteruitgegaan of er komt iets anders op ons pad wat we nog niet voorzagen. Het is een soort van dobbelen en dan bekijken wat voor prijs we winnen.
Echter het blijft toch altijd enorm vervelend wanneer ze tegenover je komen zitten en ze je toch weer vervelend nieuws moeten komen brengen. Het wend nooit en je rugzak wordt nooit groot genoeg om al het leed van je kind te dragen.
Je vraagt je telkens weer af wanneer stopt dit nu en mag mijn kind nu eens zorgeloos gaan leven..
Reactie plaatsen
Reacties