Hallo, laat ik me eerst even voorstellen. Ik ben Maaike, mama van Floor (1,5 jaar) en Tijn (nu 3 maanden). Vrouw van mijn geweldige man, Bram Leenen. Ik ben 28 jaar jong, of oud (net hoe je het bekijkt) en een ontzettend zorg-mens.
Naast onze twee geweldige kinderen bestaat ons gezin uit een geweldige lieve hond Max. Max is een 2,5 jaar oude golden retriever, een schat van een hond en geweldig met onze kindjes.
Als klein meisje droomde ik al van een groot gezin. Moeder worden leek me het mooiste wat er is. Ik wilde graag een groot gezin met het liefst 4 kinderen. Ik droomde van die gezellige drukte en een altijd wat leven in de brouwerij huis.
Al vanaf klein kind zijnde ben ik een zorgtype geweest. Ik was altijd het meisje dat zich ontfermde over de andere kinderen. Zorgde dat iedereen erbij hoorde en dat we met zijn alle samen konden spelen.
Het was dan ook geen schok dat ik het vak verpleegkunde ging leren. Het zorgen voor andere is mijn eerste natuur. Wanneer andere het goed hebben en gelukkig zijn, zit ik zelf ook lekker in mijn vel.
Ik ben wijkverpleegkundige van beroep en heb dit jaren met plezier gedaan. In 2018 ben ik voor mezelf begonnen, ik heb samen met mijn moeder een zorgboerderij in Someren gestart. Ik was toen net bevallen van mijn dochtertje Floor en was werkzaam in de thuiszorgsector regio Helmond.
In februari 2018 ben ik voor het eerst bevallen van mijn prachtige dochter Floor, een geweldige meid die super vrolijk is altijd kwebbelt, giebelt en lacht. En het liefst lekker speelt of even kom knuffelen. Echt wat een wonderkind is dat! Maar Floor heeft ook al een heel aantal ziektedagen gesprokkeld. Ons meisje heeft namelijk een auto immuunziekte (een periodiek koortssyndroom) waarbij ze iedere paar weken koorts aan maakt en dan maanden aan een stuk koorts blijft behouden. Koorts die kan oplopen tot 41 graden koorts en dus met weken aan een stuk 38.5 of hoger is. Gelukkig blijft ze ondanks de koorts altijd super vrolijk, maar lichamelijk heeft ze jeuk, pijn, is ze erg vermoeid en kost het enorm veel energie.
In mei 2019 werd onze geweldenaar Tijn geboren. Ook Tijn heeft het erg spannend gemaakt. Tijdens mijn zwangerschap van Tijn heb ik namelijk antistoffen gemaakt tegen ons mannetje wat inhoudt dat ik het bloed van mijn zoontje afbrak terwijl hij nog bij mij in de buik zat. Hierdoor kon het zijn dat mijn kleine man bloedarmoede zou krijgen in de buik en of na de bevalling. Tijn heeft tot de 36 weken in mijn buik mogen zitten. Toen was het buiten de buik veiliger dan in de buik. Tot de 36 weken heeft Tijn het heel goed gedaan in de buik. We hadden daarom ook gedacht dat het even herstellen was en dan snel naar huis. Echter ons mannetje werd heel ziek werd na geboorte direct opgenomen op de NICU en is door een heel diep dal gemoeten. Gelukkig doet hij het inmiddels heel erg goed, is goed aangesterkt en heeft het zwaarste al achter zich liggen.
Door alles wat we op dit moment mee maken met onze kleintjes en de spannende tijd die we gehad hebben merk ik heel erg dat ik het niet altijd meer even goed van me af kan schudden. Daarnaast merk ik dat ook al heb ik een zorgachtergrond het allemaal heel overweldigend, chaotisch en onduidelijk kan zijn wanneer je een heel ziekteproces hebt met je kinderen. Dit alles maakt dat ik graag wil bloggen over mijn ervaringen, emoties en kennis om te delen met jullie.
Hebben jullie ook een ziek kindje en wat is jullie uitlaatklep?
Reactie plaatsen
Reacties