Laat ik beginnen te vertellen over mijn meisje. Ons mooie lieve, slimme, sociale en ontdekkende pracht van een meid. Floor is de eerste kindje van Bram en mij. Wat zaten we op een roze wolk toen ze geboren was. Floor nu ruim 2 jaar houd enorm van leren, van spelen en van liedjes zingen. Ze oefent de hele dag door alle liedjes die ze voorbij hoort komen. Alles van tjitjoewa tot zeg roodkapje en de mayadans. Liedjes van kinderen voor kinderen en liedjes van K3.
Floor houdt ook van buiten spelen, het liefst met water en zand, van fietsen, van zwemmen. Van spelen met anderen kindjes, op het plein, op school en bij kidsplaza.
Maar Floor haar leven bestaat ook uit veel ups en downs, veel ziekenhuisopnames, ziekenhuisbezoeken en onzekere tijden. Uit bloedprikken, scans, katheteriseren, echo's, lichamelijke onderzoeken, zalven en testen. En dit heeft wel zeker zo zijn littekens achtergelaten bij ons kleine meisje.
Een dag ziekenhuis gaat nooit zonder gezonde en ongezonde spanning gepaard. En na een onderzoek, bloedprikken, opname of wat dan ook, hebben wij een heel verdrietig meisje zeker ruim een week, met huilbuien, paniekaanvallen, nachtmerries, en night terrors.
Wanneer je je kleintje zo moet zien, breekt iedere keer weer opnieuw je moederhart. Op een gegeven moment weet ik niet goed meer hoe ik onze kleine meid kan en mag troosten. Ze wil er heel graag bij zijn, maar wil niet geknuffeld worden, ze kan op zo'n moment enkel heel hard huilen en krijsen en roept bij voorbaat overal al nee op. Omdat ze bang is wat er komen gaat. Hierdoor hebben we besloten om te starten met EMDR, een traumatherapie die erg goed zou kunnen helpen ook bij kleintjes.
Nu hebben we de eerste sessie EMDR gehad met ons meisje. Ze deed het echt geweldig, kan niet anders zeggen. Ze had de aandacht, luisterde heel goed naar papa en mama en lette ook nog op wat de gekke dame allemaal aan het petsen was op haar knietjes. We hebben het verhaal gelijk twee keer kunnen herhalen en ze reageerde precies de beide keren hetzelfde. ontzettend mooi op te zien.
Maar ik moet eigenlijk zeggen dat de dagen erna me behoorlijk tegen vielen. De reactie van Floor kwam wat vertraagd maar duurde lang (hield ruim 10 dagen aan). Ze wilde continu terug kunnen vallen op mama, niemand anders mocht iets doen. Veel paniekmomenten en moeilijk in slaap kunnen komen (godzijdank wel veelal doorgeslapen op 3 nachten na). Nee ik kan gerust zeggen dat het me toch weer even zwaar viel.
Niet dat het nu zo erg is dat ze me even meer nodig heeft dan normaal. Ik bedoel daar ben je mama voor en met alle liefde en plezier wil ik dit voor haar kunnen betekenen. Maar wanneer alleen mama ze mag dragen, enkel mama ze kan troosten (een soort van dan), enkel mama ze op bed mag leggen en ze er snachts, sochtends, overdag er uit mag halen. Alleen mama ze mag aankleden, eten geven etc. etc. Dan vergt dit toch wel behoorlijk wat energie.
En misschien heb ik het ook onderschat. Heb ik te licht gedacht over de gevolgen die het met zich zou mee brengen wanneer we zouden starten met de EMDR bij Floor. Maar dan weet ik in ieder geval voor de volgende keer dat ik mijn mindset in ieder geval moet aanpassen. Hopelijk valt het dan de volgende keer weer voor 100% mee.
Reactie plaatsen
Reacties