Na zo veel onrust toch zwanger van de derde

Gepubliceerd op 12 juli 2020 om 14:17

Ik neem je mee in onze droom, reis, en beslissing om dit derde wondertje te verwelkomen.

we zijn dus weer zwanger! JEEEEJ :) :) :D :D

Ik heb vandaag twee blogs online gezet, gewoon omdat ik het nu bekend mag/kan en wil maken en omdat er zo veel in mijn hoofd gebeurd dat ik het even van me af wil schrijven. 

We raakten ook deze zwangerschap bijzonder snel aangeteld. Op het moment dat we te horen kregen vanuit Leiden dat we zwanger mochten worden zijn we er voor gegaan, en dezelfde maand nog aangeteld. Ik weet dat dit voor heel veel mensen ontzettend vervelend zal zijn om te lezen, en ben me ook bijzonder bewust van het geluk dat we hebben dat we zo snel aangeteld geraken iedere keer.

Het zijn onrustige tijden geweest voor ons, waar we veel hebben mee gemaakt, waarbij zowel mijn partner en ik een behoorlijke tijd op ons tandvlees gelopen hebben. Deels door de vele onzekerheden, deels door de behoorlijke emotionele ballast en deels doordat er te weinig ruimte was dit te ventileren.

De wens om een derde was altijd heel erg aanwezig zowel voor mijn man als voor mij, maar de tijd was nog niet juist eerder. We hebben er vaak over gesproken samen, er voor gaan is wederom een ontzettend grote commitment en dit kan enkel wanneer we er samen 100% achter staan. Op het moment dat mijn man dan ook aangaf dat het voor hem de juiste tijd was, heb ik de afspraak met Leiden gemaakt en toen we daar hoorden dat het mogelijk was zijn we er voor gegaan. 

Voor diegenen die me een beetje volgen weten dat ik een ziek dochtertje thuis heb die aan een auto inflammatoire ziekte lijd. Waarbij er zo veel ziekenhuis opnames en bezoeken zijn dat we soms door de bomen het bos niet meer zien. Er zijn goede perioden, maar ook spannende en vervelende periode waar zowel onze Floor als wij enorm afzien in het hele gebeuren.

Daarnaast is onze zwangerschap van Tijn anders gelopen dan normale zwangerschappen aangezien hij een rhesus antagonisme kindje was. De angst om hem te verliezen zat er zeker in het begin heel groots in maar hij heeft het onwijs goed gedaan en is tot 36 weken mogen blijven zitten. Hij heeft na de bevalling 2,5 week op de NICU gelegen en mocht toen mee naar huis. Deze man doet het zo onwijs goed, en groeit zo onwijs geweldig daar kan je alleen maar trots op wezen. 

Zowel voor Floor als voor Bram als voor mij is er psychologische hulp geweest om alles een plekje te geven en het te verwerken. En dit lukt heel aardig, we gaan de goede kant op! We mogen nu weer starten aan een nieuwe periode vol vreugde :) Floor is enorm trots om weeer grote zus te worden. Tijn beseft het geloof ik nog niet helemaal maar zal vast en zeker ook een stoere grote broer worden. En wij zijn straks weer trotse ouders van weer zo'n mooi geweldig wondertje!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.